درود بر همه شما
بی ریاترین و پاک ترین احساساتم به پای کسانیکه همیشه همراهم بوده اند.....
مدتی نبودم...اسیر نگاهی بودم.اسیر نگاهی که میدانم از کجا آمد...میدانم که میرود چون نگاهش همان نگاه بهاری است .نگاه بهار به پاییز ....
توان ندارم....در این روزهای سخت یگانه همراهم،یگانه دوستم سازم است...چه آسان با من سخن میگوید و من چه سخت میشنوم...
بغضم در گلوست .موسیقی زیبای قطرات باران آنگاه که زمین را نوازش میکنند مجالم نمیدهد...میگریم ...کاش میشد گریه های مرا ببیند...او همیشه مرا خندان دیده،کاش برای یک بار هم که میشد میتوانستم در مقابل او بگریم... آیا کسی هست که به او بگوید ...بگوید که دوستش دارم؟؟؟
امشب تیرگی شب با من سخن میگوید...به یادم میآورد نگاه اول را در یک صبح پاییزی...
نمیدانم...میخواهم برای همیشه فراموشش کنم... با اینکه مدت کوتاهی گذشته اما دیگر توان ندارم...هنوز پاییز تمام نشده اما من به آخر خط رسیده ام ...کاش در آخرین لحظه به او میگفتم....میگفتم....
هوای سردی ست ...آسمان تاریک است ....حتی ماه هم پشت ابرهای پاییزی ست ...تنهای تنها هستم...
که میداند اکسیر کدامین عشق روی سبز بهاران را اینگونه زرد می کند
که می داند قدرت کدام عشق بهار را پاییز می کند
من می دانم و تو می دانی که پاییز انعکاس عشق بهار است
که می داند در غم تو ای فرشته ی روشنایی و گرمای شبهای تیره و سرد پاییز
در غم دوری تو ای تنهاترین خاطره ، ای یگانه روزنه ی امید همه ی نا امیدی های وحشتناک مرگ آور
تنها در غم تو بهار پاییز شد
آری ..... آواز می دهم ، به همه می گویم که پاییز بهار بود .... پاییز بهار بود
خزان ستایش زیبایی توست
پاییز برگ های طلاییش را هر بار به نشانه ی عشق تو به زمین می افکند .... و می میرد
ولی من هرگز نمی دانم پاییز هنگامی که آخرین برگش را به زمین می افکند چه احساسی دارد .....
من هرگز نمی فهمم چون هیچوقت عاشق نبوده ام
اما از عاشقی پرسیدم عشق چیست
گفت تلا لو همه ی زیبایی ها در معشوق
آری حال می دانم معشوقِِِِِِ ِ پاییز کیست
معشوقِِِِِِ ِ پاییز بهار بود