و اگر مرگ نبود ، دست ما در پی چیزی می گشت ...
دیروز شنیدم که برادر یکی از بچه های دانشگاه که اتفاقا هم شهرکی هم هستیم از بین ما رفت ...
آره ... دیگه سهند تسلیمی بین ما نیست ....
حتما بچه های قدیمی شهرک میشناختنش ...
از خدای ایران زمین میخوام که روحش رو قرین رحمت کنه و به خانواده ی خوبش صبر بده...
حالا بیاین برای یک لحظه هم که شده براش دعا کنیم...
نمیدونم چرا یکی باید تو اوج جوونی بره یکی هم باید آرزوی مرگ کنه ؟!!!
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ
کار ما شاید این است که درافسون گل سرخ شناور باشیم
دستی به سازم میزنم
چقدر تنهایی ام را خوب میفهمد
چقدر به من نزدیک است و من...
این صدای شب است
آواز جیرجیرکهای فرورفته در عمق تاریکی
امشب هم مثل شبهای دیگر...
نه...نه...امشب او نیست
دریغا لحظه ای ...کاش لحظه ای...
نیروی عظیم و احساس عمیقی را که پشت این جملات نهفته حس کن
دریاب...دریاب...
میدانم لحظه ای پیش گوشه ای از شب نشسته بودی و پنهانی اشکهایت را پاک میکردی
آری...
یادت باشد تنها هستی...<<ماه بالای سر تنهاییست>>
میدانم...
هنوز هم میگویی که این یک رویاست
رویا که نه...کابوسی دهشتناک...
کاش با طلوع خورشید همه چیز چون گذشته میشد
آری...افسوس
من میدانم و تو هم میدانی که این ناممکن است
تنها چیزی که باقیست چند قطعه عکس است و دنیایی خاطره و...
و زمانی که میگذرد
و اکنون تو...
تو که چهره ات را دگرگون دیدم و...
چقدر خسته بودی...
چشمان زیبایت گواه اشکهای پاکت بود
از خدای برگهای فروریخته از اوج درخت می خواهم...
می خواهم که تا آنسوی گل همراهت باشد...
امین
سیزدهم آذر 1384 خورشیدی
تهران- ایران