دیروز سالروز شهادت دکتر علی شریعتی بود . تبریک به روح متعالیش و تسلیت به ملت ایران که چقدر زود یک روشنفکر دینی بزرگ را از دست دادن .
خیلی وقته که ننوشتم.دستم به نوشتن نمیره . نه که نا امید باشم ، نه که خسته باشم، فقط دستم نمیره. یعنی اونقدر ذهنم مشغوله که چیزی به فکرم نمیاد.
دکتر موسوی هنوز تو بازداشته .
موج خفقان هر روز بیشتر میشه و در عین حال رهبر حکومت ایران گفته آزادی و آزاد اندیشی خوبه اما نگفته چرا خیلی ها به همین جرم یا تو زندانن یا اعدام شدن یا مجبورن گوشه خونه بشینن و حرف نزنن. یاد طنزهای ابراهیم نبوی می افتم. چه سوژه ای میشه واسش. همیشه وقتی طنزهاشو تو روزنت میخونم نمیدونم باید بخندم یا گریه کنم.
وای از روزی که افتد پرده ها
بازی قدرتها
دولت و مجلس دست در دست هم
دیروز رفته بودم میدان ۷ تیر.یه مانتو فروش میگفت که مغازشو چند روز پلمپ کرده بودن.به جرم پناه دادن به زتها .برگشتیم به سالهای ۶۰
خیلی حرفا میسه با تو زد.اما کی؟نمیدونم.